Cantiga adicada a un veciño do Salgueiral
alcumado
"Barbicas
Aporte Oral
Silencio
en la noche
Barbicas
dorme
e
o can descansa.
Nós
vamos ás uvas
para
encher a panza.
Desperta
Barbicas
e ajarra unha tranca.
Cantigas adicada a
“un funesto arrendatario de consumos”
19060514
La Libertad
Solo
las mañanas le quedan
al
vampiro
que
las gentes aquí llaman
Tras
Garrido.
-------
Por
mucho que Antonio haga,
a
entregar recaudación
no
presta, ni a tiro,
el
Ángel Revelador.
Choquiños (con
música de “A Rianxeira”)
19720527
FarodeVigo Pax.22 Toberal
O
que fundou Redondela
Xan
Carallás mariñeiro
sin
inventar a taberna
foi
o borrachón primeiro
A
Coca de Redondela
cando
vai polo camiño
chama
por Xan Carallás
para
que lle de bo viño.
Choquiños
veñen,
choquiños
veñen do mar,
canta
ti, miña morena,
canta
ti o meu cantar.
Cantares Vellos. Antonio Soto
López 19740612 Faro de Vigo Páx. 24.
O Carballo da Portela
heino de mandar cortar,
cando vou para Redondela,
tirame a vista do mar.
Miña monteira ribeteada
trinta ducados costoume a pana,
feita na vila de Redondela
e ribeteada na de Pontevedra.
Coas pixotas de Marín
e os chocos de Redondela,
engordan os abogados
que temos en Pontevedra.
Polo mar abaixo vai,
polo de Redondela,
polo mar abaixo vai
quen no corazón me leva.
A túa honra meniña,
xa pasou a Redondela,
si me pagas en diñeiro
eu che direi quen a leva.
Ende aquí ven vexo Vigo,
no é Vigo de Redondela,
onde teño a miña dona,
que estou rebendo por ela.
Nota de Autor: Esta canción-y
exceptuadas las cantigas de amigo-
es quizá la más antigua de
las referencias a Redondela. No conocemos
su edad pero no sería
aventurado fecharla en el siglo XV. En ella el
autor se refiere a San
Vicente de Vigo, pequeña aldea cercana a Betanzos.
Ei vai a pedriña,
ei vai para riba,
ei que está chegando,
ei ven o xarro da viña.
N. A.: cantar de ánimo dos
canteiros.
Autor: Juan Migueles
No hay comentarios:
Publicar un comentario