Nesta
época a atracción estrela da festa da Coca eran Los
Motoristas del Infierno. A
actuación
consistía en que varios motoristas daban voltas nunha cúpula
esférica cruzándose perigosamente.
Tamén
chamaba a atención uns portugueses que traían espectáculos que
anunciaban mesturando galego e portugués:“¡O
homem selvagem, o homen
máis pequeno
do mundo, que precisa ficar atado por
o
perigoso que
é!”.
Novidosa
fora o ano que chegara El
Castillo del Terror. Outras
atraccións eran: Las
Voladoras, La Bailarina, Aero-Baby, La Autopista Camarero, Los
Caballitos...;
moi similares ás que veñen hoxe en día.
Ao final dos 80, as festas quedaron marcadas pola chegada dos
bonecos de moda: as Chochonas e o pallaso Nicolás, premios estrela
nas tómbolas e nos Camellos de Tolín.
Paseo da Xunqueira coas atraccións, 1981. Foto: Faro de Vigo |
A tuti jorobi
con los doce camellitos
más locos del desierto
más locos de Tolín.
Pero si algún
espectáculo
se diferenciaba dos demais
era o do
faquir.
Era un home tan moreno que parecía da India. Sempre viña acompañado
por outro home semellante a el, polo que todos supoñían que debía
ser o seu irmán. Cando quitaba a roupa quedaba cunhas mallas como as
dun trapecista, pero cunhas manchas que xa ningunha lavadora podía
sacar. Estendía
un trapo no chan cheo de cristais de botellas rotas sobre a que
camiñaba e se deitaba,
pedindo a alguén que se subira encima del. Tamén tiña uns coitelos
que se cravaba e ata os metía polo nariz, momento no que a maior
parte do público apartaba a vista. O número sempre o remataba con
fogo, cuspindo
a gasolina,
que traía nunha botella de dous litros de Coca-Cola que enchera na
de Felito, e pasando o lume polo corpo.
Autor: Juan Migueles
No hay comentarios:
Publicar un comentario