 |
| Foto: Juan Migueles |
Nos cancioneiros portugueses pode aparecer coma Mendiño, Mendinho ou Meendinho. Del non se coñece ningún dato e tan só se conserva unha única cantiga de amigo que é considerada unha das máis importantes da literatura trobadoresca galego-portuguesa. A cantiga fala da Illa de San Simón, polo que o consideramos un persoeiro de Redondela a pesares de que se descoñeza o seu lugar de nacemento. Adicóuselle o Día das Letra Galegas de 1998, compartindo este galardón con Martín Codax e Johan de Cangas. Por este motivo na illa de San Simón erixiuse unha estatua que lembra aos tres trobadores. Unha rúa e un instituto de Redondela tamén reciben o nome de Mendiño.
Sedia-mi eu na ermida de
San Simion
e cercaram-mi as ondas, que grandes son ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo,
Estando na ermida, ante
o altar,
(e) cercaron-mi as ondas grandes do mar ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo !
E cercaron-mi as ondas,
que grandes son ;
non ei (i) barqueiro nen remador ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo !
E cercaron-mi as ondas
grandes do mar ;
non ei (i) barqueiro, nen sei sei remar ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo !
Non ei (i) barqueiro nen
remador ;
morrerei, fremosa, no mar maior ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo !
Non ei (i) barqueiro,
nen sei remar ;
morrerei fremosa no alto mar ;
¡eu atendendo o meu amigo,
eu atendendo o meu amigo !
Cancioneiro da Vaticana : 438 e Cancioneiro da Biblioteca Nacional : 568.
Autor: Juan Migueles
BIBLIOGRAFÍA
Unidade didáctica. Personas que dan nome as rúas e prazas de Redondela. Xosé Manuel Moreira Docampo. (Inédito. Fondos da Biblioteca de Redondela)
Galipedia
Wikisource
No hay comentarios:
Publicar un comentario