domingo, 12 de abril de 2020

Fernández Núñez, Félix (Redondela, 18-5-1907/Redondela, ¿?) Ebanista.


       
         Aprendeu ebanistería co seu pai. Con 22 anos emigrou a Uruguai, formándose na Escuela Industrial de Montevideo. De volta a Redondela tivo como mestres a Leopoldo Otero “Pesquerello” e a Antonio Bujones. Foi socio de José Domínguez “Peixiño” e de Domingo Fernández “Farrucacho”. Entre os anos 40 e 60 especializouse en facer as caixas das radios. Obra súa foron a mesa e as lámpadas do salón de plenos do Concello.
         Por outra banda, tocou e cantou en varias rondallas e corais. Organizou en 1933 a Agrupación Artística Redondela, grupo de mozos que cantaban acompañándose con bandurrias no entroido, escribindo a meirande parte das letras do seu repertorio. Tamén escribía coplas para os maios. Despois de xubilarse publicou os libros de poemas: “Poemas”, “Poemas de una vida” e “Historias do meu pobo”.

Autor: Juan Migueles

BIBLIOGRAFÍA
Doctor en Medicina y Cirugía. Bodas de Oro(1939-1989). Antonio Ocampo Otero.
Aportes orais.
Félix Fernández:“Poemas”, “Poemas de una vida” e “Historias do meu pobo”.

No hay comentarios:

Publicar un comentario