Cantigas de Tasca e Furancho (V)

Cantiga adicada a un veciño do Salgueiral

alcumado "Barbicas

Aporte Oral

Silencio en la noche

Barbicas dorme

e o can descansa.

Nós vamos ás uvas

para encher a panza.

Desperta Barbicas

e ajarra unha tranca.

Cantigas adicada a “un funesto arrendatario de consumos”

19060514 La Libertad

Solo las mañanas le quedan

al vampiro

que las gentes aquí llaman

Tras Garrido.

-------

Por mucho que Antonio haga,

a entregar recaudación

no presta, ni a tiro,

el Ángel Revelador.

Choquiños (con música de “A Rianxeira”)

19720527 FarodeVigo Pax.22 Toberal

O que fundou Redondela

Xan Carallás mariñeiro

sin inventar a taberna

foi o borrachón primeiro

A Coca de Redondela

cando vai polo camiño

chama por Xan Carallás

para que lle de bo viño.

Choquiños veñen,

choquiños veñen do mar,

canta ti, miña morena,

canta ti o meu cantar.

Cantares Vellos. Antonio Soto López 19740612 Faro de Vigo Páx. 24.

O Carballo da Portela

heino de mandar cortar,

cando vou para Redondela,

tirame a vista do mar.

Miña monteira ribeteada

trinta ducados costoume a pana,

feita na vila de Redondela

e ribeteada na de Pontevedra.

Coas pixotas de Marín

e os chocos de Redondela,

engordan os abogados

que temos en Pontevedra.

Polo mar abaixo vai,

polo de Redondela,

polo mar abaixo vai

quen no corazón me leva.

A túa honra meniña,

xa pasou a Redondela,

si me pagas en diñeiro

eu che direi quen a leva.

Ende aquí ven vexo Vigo,

no é Vigo de Redondela,

onde teño a miña dona,

que estou rebendo por ela.

Nota de Autor: Esta canción-y exceptuadas las cantigas de amigo-

es quizá la más antigua de las referencias a Redondela. No conocemos

su edad pero no sería aventurado fecharla en el siglo XV. En ella el

autor se refiere a San Vicente de Vigo, pequeña aldea cercana a Betanzos.

Ei vai a pedriña,

ei vai para riba,

ei que está chegando,

ei ven o xarro da viña.

N. A.: cantar de ánimo dos canteiros.

Autor: Juan Migueles