1976 Explosións en Chapela.

 

Un veciño amosa o estado da súa vivenda. Foto: Freire.

 

        Recentemente a ampliación da Ponte de Rande suposo a expropiación de casas e terras que coma sempre non estivo exenta de polémica. En 1976 durante a construción da autopista a cousa non foi mellor, manifestacións e enfrontamentos coa policía foi a tónica xeral.

        Unha vez iniciadas as obras, en Chapela e Trasmañó as alarmas avisaban do emprego de dinamita para romper as rochas que ían aparecendo no trazado. O sistema funcionaria ata que o 9 de outubro algo saiu mal. A onda explosiva lanzaría bloques de granito de máis de cen quilos nun radio de 200 metros nas inmediacións do Alto da Encarnación. 

Unha das vivendas afectadas. Foto: Freire

 

        Tan só oito días antes unha das casas afectadas, propiedade de José González Lago, xa sufrira outro percance. Varias pedras impactaran nunha das paredes, xusto no lugar no que momentos antes xogaba o seu neto quen, por sorte, entrara na vivenda. O pobre de José non tería tanta sorte e unha das pedras batería nos seus beizos despois de atravesar unha porta de cristal.

        As protestas dos veciños por aquel feito non surtirían efecto senon todo o contrario e nesta ocasión serían cinco as casas atravesadas por rochas de gran tamaño. Por fortuna non houbo feridos. A precaución deixou casos como o do bebé de oito meses José Luis Lage González, que salvou a vida grazas a que a súa nai, a instancia da avóa Josefa Ribeiro Vieitez, o sacou da cama na que estaba ao escoitar a serea. 

Cama onde estaba o bebé. Foto: Freire.

 

        Dúas das casas quedaron totalmente destrozadas e inhabilitadas, o segundo andar de Antonio Veiga Domínguez ameazaba con derruirse en calqueira momento. Ante a falta de autoridades que acudiran ao lugar dos feitos e ante a ameaza de choiva e a inminente chegada da noite, saiu cara a Redondela unha comisión de veciños formada por José López Romero, Francisco Silveira Ramos, Guillermo Caride Fernández e Ricardo Estévez Sosin. Ao chegar descubriron que o alcalde, Pedro Otero Rey, acabara de presentar a dimisións uns días atrás e o novo atopábase en Madrid co primeiro tenente alcalde. Ante a falta de vacío de poder sería o xefe dos municipais o que se responsabilizaría de asumir o gasto das comidas dos afectados, quedando no aire o tema do aloxamento.

        Os danos materiais serían numerosos: tellados, paredes, mobles, reloxos... Tamén se vería afectado un coche e varios serían os animais que perecerían, contabilizándose galiñas, patos, coellos e ata un porco.

Algúns dos animais falecidos. Foto: Freire

 

        A estrada nacional tamén quedaría cortada momentaneamente pola caída de pedras aínda que o tráfico sería axiña restablecido, apesares de quedar un gran burato.

        Os traballadores da empresa Racosa contratada por Autopistas del Atlántico achacaron o feito á posible existencia dunha fisura nunha das rocas, pois a carga empregada fora a mesma que noutras ocasións.

 

Interior dunha das vivendas. Foto: Freire.

Autor: Juan Migueles

BIBLIOGRAFÍA

El Pueblo Gallego