 |
| Praza de touros. Foto de José Bellver Álvarez |
As programacións
das festas teñen acollido competicións deportivas (fútbol,
traíñas, balonmán...), cucañas, feiras de gando con premios,
certames de gaitas, baile e cantos populares... Tamén en varias
edicións deslucidas pola choiva celebrouse a “Recoca”, na
que as festas tiñan continuidade no fin de semana seguinte. Outras
actividades serían:
As Montaxes Artísticas.
A principios do século XX, os bares e
restaurantes da vila realizaban montaxes artísticas durante a Festa
do Corpus ou da Coca. Esta iniciativa era un atractivo máis para a
xente que viña a Redondela nesas datas.
 |
| 1907, Montaxe artística. Foto: Saturno Cal |
¿Touros en Redondela?
En 1952, durante as Festas do Corpus
ou da Coca, celebráronse por primeira vez na nosa vila corridas de
touros baixo o nome de “Redondel de Redondela”. A praza
situouse na rúa da Ribeira, mais ou menos onde agora está o parque
infantil.
 |
| Praza de touros1952-Foto cedida por la familia Fernández Otero |
Entre o xoves e o domingo lidáronse 8 novelos da gandería
de Cipriano Martín. Pero o prato forte ofreceuse o venres, despois
dun desfile polas rúas e unha velada de boxeo, coa celebración da
becerrada, na que as cuadrillas de afeccionados, dous de Vigo
(Peña Taurina e Bar Ligero) e unha de Redondela
atrevéronse con algúns xatos. A cuadrilla de Redondela, chamada “Os
Choqueiros”, estaba composta por: matador,
Gabriel Sánchez “Er Niño Grande”; sobresaínte, Tomás López
“El Camisolas”; peón 1º, Augusto Torrado “Pincha Uvas”;
peón 2º, Manuel Rodríguez “El Bacalao”; banderilleiro 1º,
Santiago R. Salinas “Cepillo Grande”; banderilleiro 2º, Severo
Fernández “Cepillo Chico”; picador, Jaime Carrera “El
Cabritero”; monosabios, Félix Casal Escámez “El
Miraguano”, e Llan “El Cantaor”. Tamén houbo actuacións
cómicas e, ata un concurso de corte de leña do Frente de
Xuventudes. Neste ano, tras o toque de cornetas, o primeiro en saltar
ó rodo foi Amador Pérez que subido a un cabalo de cartón, cedido
por un fotógrafo, arrincou as risas do público empuñando unha
vasoira.
 |
| Amador. Foto cedida por Pepe Álvaro |
Aproveitando que a
praza estaba instaladaorganizouse un espectáculo cómico
taurino o 18 de xullo dentro dos actos que celebraban o aniversario
do Alzamiento Nacional. Voltou a haber outra becerrada
o día 25 de xullo, con motivo da Festa de Santiago Apóstolo,
organizada pola Hermandad Sindical de Agricultores y Ganaderos.
Nesta ocasión foron lidadas catro reses por cuadrillas de Vigo,
Porriño e dúas de Redondela. Estas últimas formadas por: Primeira:
matador, “Llan el Cantaor”; banderilleiros, “El Atrevido” e
“El Ingeniero”; peóns, Pichi “El Castizo” e Tino “El
Galeno”. Segunda: matador, Gabi “Er Extremeño”;
banderilleiros, “Rivitas” e “Er Decidido”; peóns, “Picho
III” e Carlos “El Estudiante”.
Nas Festas da Coca de 1956 volveron a
aparecer os touros no programa.
Por terceira vez
houbo corridas de touros nas Festas da Coca de 1971. A praza
instalouse daquela na Marisma, celebrándose o xoves: “Gran
novillada, con intervención de notables espadas y la rejoneadora
brasileña Lolita Muñoz”, o sábado velada de boxeo e loita
grecorromana e o domingo remataba a festa co “Gran Festival
cómico-musical-taurino”.
 |
| Publico durante unha corrida. Foto cedida pola familia Docampo |
A derradeira corrida foi en 1985 pero non nas festas da Coca. Nesta última, montouse a praza xunto o Colexio
de E. X. B. de Redondela. Só se tourearon xatos pero unha tarde de
touros non está completa se non salta un espontáneo. Este non foi
outro que o gran Benito Cascallo. Lanzouse ó tendido cunha
colcha de flores por capote (digo lanzouse porque o saltar caeu con
evidentes síntomas de embriaguez). Esquivou ó becerro unha vez pero
á segunda mallouno. Os toureiros sacáronlle o animal de enriba,
ergueuse... e volta a tourear. Cada vez que tiraba con el, aí
escapaba dos organizadores para volver a intentar dar un pase. As
mulleres berraban, os homes e os nenos rachaban a rir. Quitábanlle a
manta e ía sen ela. O final ata lle rompeu o pantalón. Pouco faltou
para que aquel día a Coca quedara sen guía. Non sei se esa corrida será lembrada
no mundo taurino pola súa espectacularidade. O que si é certo e que
entrou na historia de Redondela coma unha das tardes máis divertidas
que houbo na vila.
Concursos
Durante os anos 60 do pasado século o programa adoitaba contar con algún tipo de concurso. Podemos citar como exemplo: concurso de destreza mariñeira (1965), concurso xornalístico (1967), concurso de debuxo infantil (1968) ou concurso de balcóns e ventás. Para completar tanta competición non podían faltar os concursos de beleza nomeando á raíña das festas. (Ver https://anecdotarioredondela.blogspot.com/2020/04/concursos-de-beleza.html )
 |
| Entrega de premios do Concurso Xornalístico, 1967. Foto Fotsca-La Noche |
Recreación histórica
Dende
a supresión do Corpus como festivo nacional, a festa da Coca foi
perdendo visitantes. Para paliar isto no 2008 incorporouse a
“Recreación histórica”. Deste xeito Redondela subiuse ó carro
da ambientación medieval tan de moda nestes tempos cun mercado e
actuacións (bufóns, loitas de espada, espectáculos con fogo...).
Si ben tivo os seus detractores, o caso é que a afluencia de persoas
á festa lembrou tempos pasados. No 2011 o novo governo local decidiu
nun celebrala polo seu alto custe.
 |
| 2009. Foto: Juan Migueles |
Autor: Juan Migueles
BIBLIOGRAFÍA:
Antonio Ocampo Otero. Doctor en
Medicina y Cirugía. Bodas de Oro(1939-1989)
Caderniños do Instituto de Chapela.
Nº1. As festas do Corpus en Redondela (1875-1975). Coordenador:
X.M.González Fdez.
Redondela. Crónica gráfica dun pasado recente. María A.
Leboreiro Amaro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario